Właściciel nieruchomości (mieszkanie, dom itd.), w tym współdziałający lub działający pod jego kierownictwem osoby „czyściciele” już nie będą bezkarni….
Od dnia 7 stycznia 2016 roku wejdzie w życie art.191§.1a kodeksu karnego, który penalizuje m.in. celowe dewastowania domów, mieszkań, takie jak zamurowywanie drzwi, niszczenie lub odcięcie instalacji wody, gazu, prądu czy demontowanie drzwi, okien, schodów itd. prowadzone tylko po to, by pozbyć się szybko niechcianych lokatorów.
Przepis art.191§1a kk stanowi: kto w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, stosuje przemoc innego rodzaju (niż bezpośrednio wobec osoby) uporczywie lub w sposób istotnie utrudniający innej osobie korzystanie z zajmowanego lokalu mieszkalnego, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Ściganie przestępstwa określonego w 190§.1a kk następuje na wniosek pokrzywdzonego. Do wywarcia presji, zmuszania dochodzi w sposób pośredni, czyli m.in. poprzez m.in. celową dewastację mieszkania, budynku, odcięcia mediów itd..
Dla jasności przypomnę, że zgodnie a art.18 kk. Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.
Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.
Odpowiada za pomocnictwo, kto w zamiarze, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, swoim zachowaniem ułatwia jego popełnienie, w szczególności dostarczając narzędzie, środek przewozu, udzielając rady lub informacji; odpowiada za pomocnictwo także ten, kto wbrew prawnemu, szczególnemu obowiązkowi niedopuszczenia do popełnienia czynu zabronionego swoim zaniechaniem ułatwia innej osobie jego popełnienie.
W przeszłości organy ścigania do w/w działań w praktyce próbowały stosować z małym powodzeniem przepisy art.191§1 kk - stosowanie przemocy wobec osoby lub groźby bezprawnej w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, lub art.190a§1 kk - tzw. stalking, czyli uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudzające u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, czy art. 190§ 1 kk - grożenie innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona.
Powyższe rozwiązania okazały się mało skuteczne ponieważ na ich podstawie można ukarać jedynie w przypadku przemocy, jakiej dopuszcza się bezpośrednio jedna osoba wobec drugiej, lub gdy dochodzi do gróźb karalnych, a nie gdy dochodziło m.in. do wywarcia presji w sposób pośredni, czyli m.in. poprzez celową dewastację mieszkania, budynku.
„Co do efektywności stosowania w praktyce art. 191§1a kk u praktyków zdania są podzielone, m.in. zdaniem np. Alicji Sarzyńskiej z Polskiego Zrzeszenia Lokatorów z Krakowa, obowiązujące przepisy kodeksu karnego są wystarczające i nie ma powodu ich zmieniać. Mieszane uczucia ma prokurator Jarosław Polanowski, niewątpliwie to rozwiązanie korzystne. Ale..., na zmianie straciłyby ofiary przemocy w rodzinie. W tej chwili bita żona, która nie chce wpuścić męża-oprawcy do domu, mimo że on jest jego właścicielem, nie może być z tego powodu pociągnięta do odpowiedzialności karnej. Wskutek noweli to się zmieni – wyjaśnia.”………
